Görüleceği gibi, TİP’in kendisini yeni bir soluk ve ses olarak sunmasının ötesinde Türkiye sosyalist hareketi tarihindeki içkin sorunları aşamayan, eskinin tekrarı bir siyasi oluşum olduğunu söylemek mümkün. Eskiyi pek bilmeyen ya da geçmişi unutan, unutturmak isteyen kesimlere hitap edebilir belki ancak varacağı sonuç konusunda iyimser bir tutum takınmak mümkün değil.
Toplumsal üretim araçlarının özel mülkiyetine dayalı küresel sisteme karşı hala büyük bir hoşnutsuzluk var. Bu sisteme karşı çıkan pek çok parti, proje ve örgüt var ancak tüm bu yabancılaşma ve öfkeyi harekete geçirerek sistemin gücünü kıracak ve alternatif bir sisteme geçişi başlatacak kadar güçlü bir kitle hareketi yok. İhtiyacımız olan şey bu – bizi bu tür bir sisteme götürecek bir yola sokacak bu tür bir hareket.
Günümüzde bilginin paylaşımı ve üretimi konusunda bir kriz yaşıyoruz. Bu da bizi içimize kapanmaya ya da sonuca yönelik hareket etmekten uzak, daha çok söylenme odaklı bir hale getiriyor.